Doorgaan

Doorgaan met zen

Als je ervaren hebt dat zenbeoefening je iets doet, dat het waardevol voor je is, zul je je geleidelijk meer verbinden met de beoefening en de zentraditie. Dat heeft tijd nodig. In die fase heeft het niet zoveel zin om een disciplinestrijd met jezelf aan te gaan, waarbij je eisen gaat stellen aan de intensiteit van je beoefening. Je wordt hierin begeleid en echt, het komt vanzelf goed. Je went aan de moeite die het kost, je went aan de gewoontes en gaat ze op den duur waarschijnlijk waarderen.

 

Shoken

Is zenbeoefening eenmaal een onderdeel van je leven geworden, dan zul je waarschijnlijk een band met je leraar willen aangaan. Je leraar is een gids op je pad. Hij of zij schrijft niet voor, maar moedigt aan en helpt je de leraar in jezelf te ontdekken en te vertrouwen. Een band met je leraar aangaan is een belangrijk moment in je beoefening. In een korte individuele ceremonie spreken leerling en leraar vertrouwen in elkaar uit. Deze band ga je daarom ook niet lichtvaardig aan. Deze band schept ook ruimte om aan de orde te stellen wat je echt moeilijk vindt. En dat geldt ook voor de leraar. Je hebt immers vertrouwen in elkaar uitgesproken en als je moeilijkheden tegenkomt weet je van elkaar dat er een sterke intentie is om er samen uit te komen. De ceremonie waarbij je formeel leerling wordt heet Shoken.

 

Jukai

Als je je wilt verbinden met de zentraditie, kun je besluiten Jukai te doen. Jukai doe je meestal nadat je Shoken hebt gedaan, maar dat is geen strikte voorwaarde. Wel dien je een zodanige tijd zen te beoefenen dat je echt weet waar je voor kiest. Bij Jukai verbind je je met de traditie. Je wordt dus formeel boeddhist. Je neemt, zoals we dat noemen, toevlucht tot de Boeddha, de Dharma (de leer) en de Sangha (de gemeenschap van beoefenaren). Je neemt je voor om goed te zorgen voor de ethische voorschriften en je legt de bodhisattvageloften af. Deze geloften tonen dat je beoefening niet gericht is op iets heilzaams in de toekomst, maar dat wat je te doen hebt steeds hier is. In je alledaagse werkelijkheid. Je spreekt uit dat je niet bevrijd zult zijn, voordat iedereen bevrijd is.

 

Deze geloften verbinden je met de boeddhistische traditie, maar sluiten niet uit dat je ook verbonden bent met een andere traditie, christelijk, islam, of wat dan ook. Vanuit boeddhistisch oogpunt verdraagt elkaar dat uitstekend.

 

Monnikenwijding

Uiteindelijk is er ook nog een mogelijkheid om Shukke Tokudo te doen. Dat is de monnikenwijding. Bij de monnikenwijding is het niet meer vanzelfsprekend dat je in een klooster gaat trainen. Dat kan wel, maar niet bij Zen in Salland. De wijding staat symbool voor het geven van je leven aan de beoefening en het afleggen van de gelofte van thuisloosheid. Ook de thuisloosheid wordt niet meer letterlijk opgevat maar ´in de geest´. Als je thuisloos bent, ben je dus overal thuis. Ben je bereid om ook daar te verblijven, waar je je niet comfortabel voelt. Dat te verdragen, ook als het gaat over je pijn, je verdriet, je woede. Om je leven helemaal te leven, precies zoals het is. Shukke Tokudo wordt alleen gegeven aan zeer ervaren beoefenaars.